Πρόσθετα: Το άλλο μισό της ετικέτας
Μια απλή συσκευασία… με πολλά «κρυμμένα»
Ξέρεις τι μου έκανε εντύπωση τελευταία; Το πόσα πολλά συστατικά μπορεί να περιέχει ένα τυποποιημένο τρόφιμο.
Πράγματα που θεωρούσα «απλά» – ένα ψωμάκι, ένα γιαούρτι, ένα παξιμάδι – τελικά είχαν μέσα μια μικρή λίστα με λέξεις που ούτε προφέρονται εύκολα.
Γαλακτωματοποιητές, χρωστικές, ενισχυτικά γεύσης, συντηρητικά, σταθεροποιητές… Μικρές προσθήκες που περνούν απαρατήρητες, αλλά είναι εκεί σε κάθε κουταλιά, σε κάθε μπουκιά.
Όταν η γεύση φτιάχνεται στο εργαστήριο
Οι περισσότερες από αυτές τις ουσίες δεν υπάρχουν στη φύση. Δεν προέρχονται από τρόφιμα που θα έβαζες στο καλάθι σου.
Φτιάχνονται σε εργαστήρια – από ειδικούς που δουλεύουν για να κάνουν το προϊόν να κρατήσει περισσότερο, να έχει έντονο χρώμα, να μυρίζει πιο έντονα, να είναι πιο εθιστικό.
Δεν το λέω επικριτικά – αυτή είναι η πραγματικότητα. Η βιομηχανία τροφίμων βασίζεται σε αυτά τα πρόσθετα για να δημιουργήσει κάτι «τέλειο» στο ράφι.
Ασφαλή, ναι – αλλά πάντα αληθινά;
Τα πρόσθετα περνούν ελέγχους, εγκρίνονται από αρμόδιους οργανισμούς, και υπάρχουν νόμοι που τα ρυθμίζουν.
Όμως δεν είναι όλα τα πρόσθετα ίδια. Κάποια χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες, πριν αποκτήσουμε τις σημερινές γνώσεις.
Κάθε τόσο προκύπτουν νέα δεδομένα. Άλλες ουσίες αποσύρονται, άλλες θεωρούνται αμφιλεγόμενες. Είναι μια συνεχής διαδικασία – κι αυτό, από μόνο του, λέει κάτι.
Εκεί που επιστρέφει η καθαρή διατροφή
Μέσα σε αυτό το τοπίο, η καθαρή διατροφή λειτουργεί για μένα σαν μια ήρεμη επιστροφή στα βασικά.
Λιγότερα υλικά. Γεύσεις που αναγνωρίζω. Απλότητα που με ξεκουράζει.
Δεν είναι πάντα εύκολο – ούτε τέλειο. Αλλά με κάνει να νιώθω καλά: ότι αυτό που βάζω στο σώμα μου, το διάλεξα συνειδητά.
Ίσως τελικά, λιγότερα = καλύτερα
Δεν λέω να πετάξουμε τα πάντα. Λέω απλώς να αρχίσουμε να παρατηρούμε.
Να βλέπουμε τις ετικέτες, να ρωτάμε τον εαυτό μας: “Αυτό το υλικό το καταλαβαίνω; Το χρειάζομαι;”
Για μένα, αυτή η ερώτηση είναι η αρχή μιας άλλης σχέσης με το φαγητό – πιο καθαρής, πιο τίμιας, πιο απλής.
Αν θέλεις να μάθεις τι ακριβώς είναι όλα αυτά τα πρόσθετα που βλέπεις στις ετικέτες – όπως Ε621, συντηρητικά, χρωστικές και γλυκαντικά – δες εδώ
https://www.evisnutritiontips.gr/2025/06/blog-post_18.html
Να φροντίζετε το σώμα σας, το μυαλό σας και την ψυχή σας.
Εύη Μπέλλου
Το συγκεκριμένο άρθρο είναι δική μου πρωτότυπη συγγραφή και στηρίζεται σε προσωπική μου έρευνα, εμπειρία και μελέτη δημοσιευμένης βιβλιογραφίας, όπου και την αναφέρω. Το περιεχόμενο παρέχεται καθαρά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και σε καμία περίπτωση δεν προτρέπουν κάποιον να ακολουθήσει ή να διακόψει φαρμακευτική αγωγή ή να αγνοήσει ιατρικές συμβουλές ή επαγγελματική συμβουλή. Ο αναγνώστης παραμένει ο ίδιος υπεύθυνος για τις επιλογές του και καλείται να συμβουλεύεται πάντα επαγγελματία υγείας πριν κάνει οποιαδήποτε τροποποίση στη διατροφή, στον τρόπο ζωής ή στη λήψη συμπληρωμάτων. Κάθε ομοιότητα με άλλο δημοσίευμα είναι συμπτωματική. Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο αν γίνει σαφή αναφορά στην πηγή και ενεργό σύνδεσμο προς το παρόν ιστολόγιο.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Πάρις Κυπαρισσίου /Σταματία Μαζαράκη / Μαρία Παπακωνσταντίνου, Γνωρίζοντας Τα Τρόφιμα, τροφογνωσία – εμπορευματογνωσία, Εκδόσει,ς Les Livres du Tourisme, 2005
- Ζαμπετάκης Ιωάννης, Χημεία Τροφίμων, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 2009.
- Παναγιώτης Κουμεντάκης/ Θεοδώρα Ρεσβάνη- Κουμεντάκη, Υγεία ή Αρρώστια; Διαλέξτε!!, Εκδόσεις Υγεία για Όλους, 2η Έκδοση, Αθήνα 1990
Ιωάννης Χατήρης/ Reinhard Löbbert/ Ulrike Berges/ Joachim Beck/ Dietlind Hanrieder, Χημεία Τροφίμων & Βασικές Αρχές Διατροφής, Εκδοτικός Όμιλος Ίων, 2017
Δημήτριος Μπόσκος ΟΜ. Καθηγητής Α.Π.Θ, Χημεία Τροφίμων, Εκδόσεις Γαρταγάνη, Θεσσαλονίκη 2021.
Photo by Testalize.me on Unsplash
