Καλοκαιρινό κρύο τσάι χωρίς πρόσθετα – χειροποίητο, ελαφρύ, χωρίς ενοχές
Θυμάμαι...
Πάντα θυμάμαι τους γονείς μου με μια γλυκιά τρυφερότητα. Είχαν έναν τρόπο να κάνουν τα καθημερινά πράγματα να μοιάζουν με μικρές γιορτές. Όταν πηγαίναμε στο σούπερ μάρκετ, ένιωθα πως ήμασταν σε κυνήγι θησαυρού. Τα ράφια ήταν γεμάτα με μικρές απολαύσεις: μπισκότα, χυμούς, ροφήματα, όλα σε φωτεινές συσκευασίες. Ποτέ δεν μας έλειπε τίποτα.
Το καλοκαίρι, η κουζίνα μας είχε πάντα ένα δροσερό ρόφημα στο ψυγείο. Εναλλάσσονταν: πορτοκαλάδες, λεμονάδες, παγωμένα τσάγια. Θυμάμαι να γεμίζω και να ξαναγεμίζω το ποτήρι μου, απολαμβάνοντας την αίσθηση του κρύου γυαλιού στο χέρι και τη φρεσκάδα στον ουρανίσκο. Αυτή η συνήθεια με ακολούθησε μέχρι την ενηλικίωση.
Κάποια στιγμή, άρχισα να στέκομαι μπροστά στις ετικέτες με μεγαλύτερη περιέργεια. Όχι με φόβο ή αυστηρότητα—απλώς ένιωσα πως ήθελα να ξέρω τι βάζω στο ποτήρι μου. Και κάπως έτσι άρχισα να φτιάχνω τα δικά μου ροφήματα.
Το δικό μου παγωμένο τσάι
Δεν ήταν καμιά μεγάλη απόφαση. Μια μέρα απλώς έβρασα λίγο νερό, έβαλα μερικά φακελάκια μαύρου τσαγιού σε μια κανάτα, και το άφησα να κρυώσει. Το έβαλα στο ψυγείο, και το απόγευμα το δοκίμασα με παγάκια. Τόσο απλό. Τόσο αληθινό.
Δεν είχε τίποτα παραπάνω από ό,τι ήξερα ότι είχα βάλει εγώ. Αν ήθελα να το γλυκάνω, πρόσθετα λίγο μέλι όσο ήταν ακόμα ζεστό. Μερικές φορές δοκιμάζω και ζάχαρη, όταν θέλω κάτι πιο “παιδικό”. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Το φτιάχνω όπως μου αρέσει εκείνη τη μέρα.
Η βασική συνταγή μου
1 λίτρο νερό
4-5 φακελάκια τσάι (μαύρο ή πράσινο – χωρίς την ετικέτα)
Μια γυάλινη κανάτα
(Προαιρετικά) λίγο μέλι
Βράζω μισό λίτρο νερό και το ρίχνω στην κανάτα μαζί με τα φακελάκια. Περιμένω 5-6 λεπτά. Αν θέλω, προσθέτω λίγο μέλι και ανακατεύω. Μετά βγάζω τα φακελάκια και προσθέτω το υπόλοιπο νερό, αυτή τη φορά παγωμένο. Το βάζω στο ψυγείο και είναι έτοιμο.
Τόσο τίμιο. Τόσο καθαρό. Κάθε φορά που γεμίζω το ποτήρι μου, νιώθω πως κάνω ένα μικρό δώρο στον εαυτό μου.
Παραλλαγές για παιχνίδι
Όταν θέλω να πειραματιστώ, προσθέτω φρούτα. Λεμόνι, πορτοκάλι, ακόμη και λίγα φύλλα δυόσμου ή βασιλικού. Το τσάι αποκτά άρωμα, χαρακτήρα. Αν έχω περγαμόντο ή φλούδες μανταρινιού, τις ρίχνω για λίγα λεπτά την ώρα που τα φακελάκια μουλιάζουν. Δεν μένουν μέσα πολύ – απλώς όσο χρειάζεται για να αφήσουν ένα διακριτικό άρωμα.
Όλα αυτά τα κάνω χωρίς πρόγραμμα ή πίεση. Είναι ένας τρόπος να παίξω με τις γεύσεις. Κι αυτό μου δίνει χαρά.
Τι σημαίνει για μένα "καθαρή διατροφή"
Δεν είναι τάση. Δεν είναι καμπάνια. Είναι στάση ζωής – ή μάλλον, στάση απέναντι στο φαγητό. Και όχι, δεν έχει να κάνει με κανόνες, απαγορεύσεις ή αυστηρότητες.
Για μένα, καθαρή διατροφή είναι μια μορφή φροντίδας. Είναι ο τρόπος μου να δείχνω αγάπη στον εαυτό μου μέσα από τις επιλογές που κάνω. Να διαλέγω τροφές με λίγα, κατανοητά υλικά. Να αναγνωρίζω τι υπάρχει μέσα στο πιάτο ή το ποτήρι μου. Να ξέρω την προέλευσή τους, όσο μπορώ. Να τιμώ την απλότητα.
Δεν θέλω να ζω με κανόνες. Δεν με αφορά το «πρέπει». Δεν ζυγίζω, δεν μετράω, δεν ανησυχώ. Θέλω απλώς να νιώθω ότι αυτά που επιλέγω να καταναλώσω δεν απέχουν πολύ από τη φυσική τους μορφή. Ότι αν έμπαινα σε έναν κήπο, θα μπορούσα να βρω κάτι παρόμοιο.
Δεν το κάνω για να πείσω κανέναν. Δεν κουνάω το δάχτυλο. Απλώς έχω βρει έναν τρόπο να τρέφομαι που μου ταιριάζει. Με ηρεμεί. Με συνδέει με την καθημερινότητα. Είναι σαν να λέω στον εαυτό μου: «είμαι εδώ, και αξίζω κάτι καλό».
Και δεν χρειάζεται να είναι πολύπλοκο ή εντυπωσιακό. Μια φέτα ψωμί με λίγο ελαιόλαδο, ένα κομμάτι φρούτο, ένα ποτήρι παγωμένο σπιτικό τσάι. Αυτές είναι οι μικρές στιγμές καθαρής απόλαυσης.
Η χαρά της απλότητας
Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο πληροφορίες, εντυπωσιασμούς και επιλογές. Καμιά φορά, η πιο δυνατή επιλογή είναι να απλοποιήσεις. Να πεις: «Αυτό μου αρκεί». Να μην κυνηγάς το τέλειο, αλλά το αληθινό.
Όταν ανοίγω το ψυγείο και βλέπω την κανάτα μου με το παγωμένο τσάι, νιώθω ικανοποίηση. Όχι γιατί έκανα κάτι μεγάλο, αλλά γιατί έκανα κάτι με πρόθεση. Με προσοχή. Κάτι που έχει αρχή, μέση και τέλος.
Και αν αύριο θελήσω να δοκιμάσω κάτι άλλο; Κανένα πρόβλημα. Η καθαρή διατροφή, όπως την βλέπω εγώ, δεν είναι στατική. Είναι μια συνεχής συνομιλία με τον εαυτό μου. Τι χρειάζομαι σήμερα; Τι με ευχαριστεί; Τι θέλω να δοκιμάσω;
Αυτή η ελευθερία είναι που με κάνει να επιστρέφω στην απλότητα. Ξανά και ξανά.
"Αν θέλεις να αποφεύγεις τα περιττά πρόσθετα και να ξέρεις τι βάζεις στο σώμα σου, μάθε πώς να διαβάζεις σωστά τις ετικέτες των τροφίμων."
Δες τον οδηγό:
Πώς διαβάζω τις ετικέτες χωρίς να μπερδεύομαι
Να φροντίζετε το σώμα σας, το μυαλό σας και την ψυχή σας.
Εύη Μπέλλου
Το συγκεκριμένο άρθρο είναι δική μου πρωτότυπη συγγραφή και στηρίζεται σε προσωπική μου έρευνα, εμπειρία και μελέτη δημοσιευμένης βιβλιογραφίας, όπου και την αναφέρω. Το περιεχόμενο παρέχεται καθαρά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και σε καμία περίπτωση δεν προτρέπουν κάποιον να ακολουθήσει ή να διακόψει φαρμακευτική αγωγή ή να αγνοήσει ιατρικές συμβουλές ή επαγγελματική συμβουλή. Ο αναγνώστης παραμένει ο ίδιος υπεύθυνος για τις επιλογές του και καλείται να συμβουλεύεται πάντα επαγγελματία υγείας πριν κάνει οποιαδήποτε τροποποίση στη διατροφή, στον τρόπο ζωής ή στη λήψη συμπληρωμάτων. Κάθε ομοιότητα με άλλο δημοσίευμα είναι συμπτωματική. Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο αν γίνει σαφή αναφορά στην πηγή και ενεργό σύνδεσμο προς το παρόν ιστολόγιο
