ΠΕΝΤΕ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ
Καθώς περπατάω στους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ, είναι ξεκάθαρο πως τα επεξεργασμένα τρόφιμα, οι κονσέρβες και τα έτοιμα γεύματα κυριαρχούν παντού.
Όλα φαίνονται εύκολα και πρακτικά - αλλά πολλές φορές κοιτάζω την ετικέτα και καταλαβαίνω πως το περιεχόμενο απέχει αρκετά απ΄αυτό που λέμε φυσικό.
Με τον καιρό έμαθα να διαβάζω υα μικρά γράμματα. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά μέσα από την εμπειρία μου, έμαθα να ξεχωρίζω ορισμένα συστατικά που απλώς δεν ταιριάζουν με αυτό που εγώ ονομάζω "καθαρό". Αυτά είναι:
1. Ζάχαρη και χημικά γλυκαντικά, ( ασπαρτάμη, σουκραλόζη, σακχαρίνη κ.ά.)
Η ζάχαρη είναι παντού - ακόμα και εκεί που δεν την φαντάζεσαι Με τα γλυκαντικά, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Εμφανίζονται με διάφορα ονόματα και κάνουν τα πάντα να έχουν γεύση "γλυκιά", αλλά τεχνητά γλυκιά.
Προσωπικά όταν θέλω κάτι γλυκό, προτιμώ κάτι απλό και φυσικό - τρώω λίγες σταφίδες ή αποξηραμένα φρούτα και στο ρόφημά μου λίγο μέλι. Τίποτα παραπάνω
2. Τρανς λιπαρά και φυτικά έλαια κακής ποιότητας.
Έχω βρει πολλές φορές ετικέτες που γράφουν "φυτικό έλαιο", αλλά χωρίς να διευκρινίζουν ποιο ακριβώς.
Ξέρω ότι συχνά αυτά τα έλαια έχουν περάσει από διαδικασίες που αλλοιώνουν τη φυσική μορφή.
Αν πρόκειται να χρησιμοποιήσω κάτι, προτιμώ ελαιόλαδο - απλό, ανεπεξέργαστο, χωρίς καμία φανταχτερή περιγραφή. Μυρίζει γνώριμο, μαγειρεύει καθαρά, δεν χρειάζεται να του εξηγήσω τίποτα.
3. Ενισχυτικά γεύσης
Ένα ολόκληρο λεξιλόγιο:
Ε620, Ε621, Ε622, Ε623, Ε624, Ε625, Ε 627, Ε631, Ε632, Ε633, Ε634 Ε635....
Πολύ συχνά, βρίσκονται σε τρόφιμα που μοιάζουν υπερβολικά νόστιμα - με μια γεύση που δεν θυμίζει κάτι φυσικό, αλλά σε κάνει να θες κι άλλο.
Συνήθως αυτά προστίθενται για να δώσουν "σώμα" σε γεύσεις που, από μόνες τους, δεν θα έλεγες ότι έχουν κάτι ιδιαίτερο.
Προσωπικά, προτιμώ να δίνω νοστιμιά στα φαγητά μου με φυσικά μέσα - ζωμούς, μυρωδικά, βότανα.
Όχι γιατί είναι πιο "υγιεινά", αλλά γιατί έχουν χαρακτήρα και ιστορία.
4. Αρωματικές ύλες.
Υπάρχουν φυσικές, υπάρχουν και τεχνητές. Σε κάθε περίπτωση, όταν βλέπω τη λέξη "άρωμα" χωρίς άλλη εξήγηση, κάτι μέσα μου σταματάει.
Όχι γιατί φοβάμαι - αλλά γιατί αναρωτιέμαι: τι χρειάζεται να "διορθωθεί" ή να "σκεπαστεί"; Ηκαθαρή γεύση δεν θέλει πρόσθετα. Ένα φρούτο μυρίζει όπως πρέπει. Ένα αρωματικό φυτό έχει τη δική του ταυτότητα.
Αν θές άρωμα, μπορείς να το βρεις σε φλούδες εσπεριδοειδών, σε ένα ξύλο κανέλας, σε μια σταγόνα φυσική βανίλια.
5. Τεχνητά Χρώματα
Όταν ένα τρόφιμο είναι τόσο έντονο στο χρώμα του που μοιάζει ζωχραφιστό, σκέφτομαι πάντα τι χρειάστηκε για να δείχνει έτσι.
Πολλά παγωτά, σνακ και αναψυκτικά αποκτούν τη "ζωντάνια" τους μέσα από χρώματα που δεν υπάρχουν στη φύση.
Δεν λέω ότι δεν είναι εντυπωσιακά - αλλά για μένα, η φυσικότητα έχει άλλη αισθητική. Το φαγητό δεν χρειάζεται να φωνάζει για να το διαλέξω. Μπορεί να είναι λιτό και αυθεντικό.
Η καθαρή διατροφή δεν είναι κάποια "τέλεια" διατροφή. Είναι περισσότερο ένας τρόπος να επιλέγεις, να ξεχωρίζεις και να σέβεσαι αυτό που βάζεις στο πιάτο σου.
Όχι από φόβο - αλλά από σύνδεση. Με το φαγητό, με τη φύση, με κάτι απλό και αληθινό.
Αν είσαι στην αρχή της καθαρής διατροφής,
δες και αυτό το δικό μου άρθρο
Να φροντίζετε το σώμα σας, το μυαλό σας και την ψυχή σας.
Εύη Μπέλλου
Το συγκεκριμένο άρθρο είναι δική μου πρωτότυπη συγγραφή και στηρίζεται σε προσωπική μου έρευνα, εμπειρία και μελέτη δημοσιευμένης βιβλιογραφίας, όπου και την αναφέρω. Το περιεχόμενο παρέχεται καθαρά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και σε καμία περίπτωση δεν προτρέπουν κάποιον να ακολουθήσει ή να διακόψει φαρμακευτική αγωγή ή να αγνοήσει ιατρικές συμβουλές ή επαγγελματική συμβουλή. Ο αναγνώστης παραμένει ο ίδιος υπεύθυνος για τις επιλογές του και καλείται να συμβουλεύεται πάντα επαγγελματία υγείας πριν κάνει οποιαδήποτε τροποποίση στη διατροφή, στον τρόπο ζωής ή στη λήψη συμπληρωμάτων. Κάθε ομοιότητα με άλλο δημοσίευμα είναι συμπτωματική. Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο αν γίνει σαφή αναφορά στην πηγή και ενεργό σύνδεσμο προς το παρόν ιστολόγιο.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Δημήτριος Μπόσκος ΟΜ. Καθηγητής Α.Π.Θ, Χημεία Τροφίμων, Εκδόσεις Γαρταγάνη, Θεσσαλονίκη 2021.
Ευστράτιος Κυρανάς, Πρόσθετα Τροφίμων και Νομοθεσία, Εκδόσεις Τζιόλα 2021.
Photo by Jordane Mathieu on Unsplash
