Χημικά πρόσθετα και καθαρή διατροφή

 

 

  

Από τις ρίζες της διατήρησης… στη σύγχρονη βιομηχανία

Από πάντα, οι άνθρωποι έψαχναν τρόπους για να διατηρήσουν το φαγητό τους όσο περισσότερο μπορούσαν. Δεν υπήρχαν τότε ψυγεία, ούτε κονσέρβες. Υπήρχε όμως ευρηματικότητα – και φυσικά μέσα: αποξήρανση, κάπνισμα, αλάτι, λάδι, ξύδι. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας αποθήκευαν το φαγητό τους με τρόπο απλό και σοφό.

Μπορεί να μην είχαν πολλά, αλλά ήξεραν τι τρώνε. Τα φρούτα του καλοκαιριού γίνονταν πετιμέζι, το κρέας του χειμώνα γινόταν λουκάνικο ή παστό. Κάθε τρόπος είχε έναν σκοπό – να παρατείνει τη ζωή του τροφίμου, χωρίς να χαθεί η ουσία του.

Και μετά ήρθε η ταχύτητα

Με τον καιρό, οι ρυθμοί άλλαξαν. Οι ανάγκες αυξήθηκαν. Η βιομηχανία τροφίμων άρχισε να αναπτύσσεται και μαζί της ήρθαν οι «λύσεις» για όλα: τα πρόσθετα. Χημικές ουσίες που έδιναν διάρκεια, χρώμα, γεύση, σταθερότητα. Τα τρόφιμα έπρεπε να αντέχουν σε ράφια, σε μεταφορές, σε μήνες αναμονής.

Κάπως έτσι εμφανίστηκαν οι πρώτες έτοιμες κονσέρβες, τα συσκευασμένα αλλαντικά, οι σάλτσες που ζουν αμέτρητες εβδομάδες στο ντουλάπι. Τα φαγητά άρχισαν να φαίνονται όμορφα, λαχταριστά – αλλά ίσως και λίγο λιγότερο αληθινά.

Όταν η γεύση γίνεται… υπόθεση εργαστηρίου

Πίσω από κάθε τέλεια σάλτσα, κάθε τραγανό σνακ, κάθε "φρέσκο" τυποποιημένο ψωμί, βρίσκεται ένας συνδυασμός από ουσίες με περίεργα ονόματα. Αν διαβάσεις τις ετικέτες, θα δεις: χρωστικές, σταθεροποιητές, ενισχυτικά γεύσης, συντηρητικά. Όλα έχουν έναν ρόλο. Να φτιάξουν ένα προϊόν που να «κρατάει», να αρέσει, να πωλείται.

Είναι παράξενο να βλέπεις πόσο πολύ μπορεί να επηρεάσει μια ουσία τη γεύση ενός φαγητού. Και πόσο εύκολα μπορεί να συνηθίσεις αυτή τη γεύση – μέχρι που ξεχνάς πώς ήταν η πραγματική.

Η καθαρή διατροφή είναι μια στάση

Όταν ξεκίνησα να τρώω πιο καθαρά, δεν ήθελα να μπω σε κανόνες και απαγορεύσεις. Ήθελα απλώς να ξαναβρώ τη σύνδεση με το φαγητό. Να ξέρω τι μαγειρεύω, τι αγοράζω, τι βάζω στο πιάτο μου. Δεν με ενδιέφερε να είμαι "τέλεια" – με ενδιέφερε να νιώθω καλά με τις επιλογές μου.

Και κάπου εκεί, είδα πόσο μεγάλο ρόλο παίζουν τα υπερεπεξεργασμένα τρόφιμα στη διατροφή μας – σχεδόν χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Είναι βολικά, γρήγορα, φθηνά. Αλλά πολλές φορές γεμάτα "περιττά".

Όχι ενοχές, μόνο επίγνωση

Δεν είναι όλα τα πρόσθετα κακά. Ούτε όλα τα επεξεργασμένα τρόφιμα τοξικά. Υπάρχει λόγος που προστίθενται – πολλές φορές για να κρατήσουν ένα προϊόν ασφαλές. Όμως όταν όλα γύρω μας είναι προϊόντα με προσθήκες, το φυσικό χάνεται.

Γι’ αυτό η καθαρή διατροφή δεν σου λέει «ποτέ ξανά γαριδάκια». Σου λέει: δες τι τρως. Γνώρισε το. Ρώτα τον εαυτό σου: χρειάζομαι αυτό το σνακ ή απλώς το αγόρασα από συνήθεια;

Μια μικρή επιστροφή στα βασικά

Η καθαρή διατροφή είναι σαν να λες: «Θέλω να ξαναφάω όπως παλιά». Όχι απαραίτητα όπως πριν 100 χρόνια – αλλά όπως όταν μαγείρευε η γιαγιά σου ή όταν έφτιαχνες μια μακαρονάδα με ντομάτα και βασιλικό χωρίς να το πολυσκέφτεσαι.

Απλά πράγματα. Φρέσκα. Χωρίς προσθήκες. Χωρίς να ψάχνεις στο Google τι είναι το κάθε συστατικό.

Και τελικά, τι μένει;

Μένει η επιλογή. Η ευθύνη. Η χαρά να φτιάχνεις κάτι με τα χέρια σου, να επιλέγεις τρόφιμα που έχουν «σώμα και ψυχή». Να προσφέρεις στο σώμα σου κάτι που αναγνωρίζει. Κι ας μη φτάσεις ποτέ στην "τέλεια" διατροφή. Δεν χρειάζεται.

Αρκεί να ξεκινήσεις από τη διάθεση να κοιτάξεις το φαγητό αλλιώς. Πιο ανθρώπινα. Πιο καθαρά. Πιο ουσιαστικά.

Αν σε ενδιαφέρει ποια τρόφιμα αφήνω εκτός της καθαρής διατροφής, διάβασε εδώ ποια δεν βάζω πια στο καλάθι μου και γιατί.https://www.evisnutritiontips.gr/2023/11/blog-post_12.html

Να φροντίζετε το σώμα σας,το μυαλό σας και την ψυχή σας.

 Εύη Μπέλλου

Το συγκεκριμένο άρθρο είναι δική μου πρωτότυπη συγγραφή και στηρίζεται σε προσωπική μου έρευνα, εμπειρία και μελέτη δημοσιευμένης βιβλιογραφίας, όπου και  την αναφέρω. Το περιεχόμενο παρέχεται καθαρά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και σε καμία περίπτωση δεν προτρέπουν κάποιον να ακολουθήσει ή να διακόψει φαρμακευτική αγωγή ή να αγνοήσει ιατρικές συμβουλές ή επαγγελματική συμβουλή. Ο αναγνώστης παραμένει ο ίδιος υπεύθυνος για τις επιλογές του και καλείται να συμβουλεύεται πάντα επαγγελματία υγείας πριν κάνει οποιαδήποτε τροποποίση στη διατροφή, στον τρόπο ζωής ή στη λήψη συμπληρωμάτων. Κάθε ομοιότητα με άλλο δημοσίευμα είναι συμπτωματική. Η αναδημοσίευση επιτρέπεται μόνο αν γίνει σαφή αναφορά στην πηγή και ενεργό σύνδεσμο προς το παρόν ιστολόγιο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• Παναγιώτης Κουμεντάκης/ Θεοδώρα Ρεσβάνη- Κουμεντάκη, Υγεία ή  Αρρώστια; Διαλέξτε!!, Εκδόσεις Υγεία για Όλους, 2η Έκδοση, Αθήνα 1990.

Photo by Talha Hassan on Unsplash