Πρόσθετα τροφίμων: τι βρίσκω πιο συχνά σε καθημερινά προιόντα
Γιατί κοιτάζω τις ετικέτες
Για μένα η καθαρή διατροφή δεν είναι κανόνες, δεν είναι πειθαρχία, ούτε σίγουρα στέρηση. Είναι μια φιλοσοφία. Είναι η ανάγκη μου να ξέρω τι βάζω στο πιάτο μου, τι τρώω κάθε μέρα και τι κρύβεται πίσω από τη γεύση ενός προϊόντος. Δεν θέλω να αφήνω την επιλογή μου στην τύχη ή να ακολουθώ απλώς το μάρκετινγκ μιας ετικέτας. Θέλω να μπορώ να κοιτάξω τη λίστα των συστατικών και να καταλάβω αμέσως αν αυτό που κρατάω είναι ένα απλό τρόφιμο ή ένα κατασκεύασμα γεμάτο πρόσθετα.
Δεν κοιτάζω τις ετικέτες με φόβο ή καχυποψία. Δεν βάζω ταμπέλες ότι κάτι είναι "κακό". Απλώς θέλω να ξέρω. Γιατί για μένα καθαρή διατροφή σημαίνει διαφάνεια: να έχω μια τίμια σχέση με το φαγητό μου, να μην νιώθω ότι μου κρύβεται κάτι. Όσο πιο απλό, τόσο πιο κοντά σε αυτό που ονομάζω εγώ καθαρή διατροφή.
Το ψωμί και τα κρυμμένα υλικά
Όταν αγοράζω ένα απλό ψωμί, περιμένω να βρω μόνο τέσσερα υλικά: αλεύρι, νερό, μαγιά, αλάτι. Κι όμως, διαβάζοντας την ετικέτα, ανακαλύπτω συχνά μια ολόκληρη λίστα:
Βελτιωτικά αλεύρων
Ασκορβικό οξύ (Ε300) για να γίνει καλύτερη η ζύμη
Γαλακτωματοποιητές όπως Ε472e για να έχει πιο γεμάτη υφή
Ένζυμα για να μένει αφράτο και «φρέσκο»
Κι εκείνη τη στιγμή νιώθω μια απόσταση από το προϊόν. Δεν σημαίνει ότι τα πρόσθετα αυτά είναι "επικίνδυνα", αλλά για μένα η καθαρή διατροφή σημαίνει απλότητα. Θέλω το ψωμί μου να είναι ψωμί. Να μοιάζει με αυτό που θα έφτιαχνα μόνη μου στο σπίτι.
Γιαούρτι: απλό ή καλοφτιαγμένο;
Το ίδιο και με το γιαούρτι. Όταν σκέφτομαι το στραγγιστό γιαούρτι, στο μυαλό μου έρχεται κάτι απλό: γάλα και πυτιά. Όμως πολλές φορές στην ετικέτα διαβάζω ζελατίνη, πηκτίνη (Ε440), αγάρ-αγάρ ή άλλα πρόσθετα που βοηθούν να γίνει πιο πηχτό ή να μην χωρίζει το νερό.
Δεν θέλω αυτό το "κάτι παραπάνω". Θέλω το γιαούρτι να είναι όσο πιο απλό γίνεται. Γιατί εκεί κρύβεται η καθαρή διατροφή: στο να αναγνωρίζω τι τρώω, χωρίς να ψάχνω να αποκρυπτογραφήσω κωδικούς Ε και περίεργα ονόματα.
Χυμοί που δεν είναι αυτό που φαίνονται
Ένας χυμός πορτοκαλιού μπορεί να φαίνεται φυσικός, αλλά διαβάζοντας την ετικέτα βλέπω κιτρικό οξύ (Ε330), ασκορβικό οξύ (Ε300) ή ακόμη και "αρωματικές ύλες". Τότε καταλαβαίνω ότι δεν είναι ο χυμός που περίμενα. Όχι, δεν είναι το ίδιο με έναν φρεσκοστυμμένο χυμό στο ποτήρι μου.
Για μένα καθαρή διατροφή είναι να ξέρω ότι πίνω 100% πορτοκάλι, χωρίς τίποτα παραπάνω. Ή ακόμα καλύτερα, να παίρνω τα φρούτα μου και να φτιάχνω τον χυμό εκείνη τη στιγμή. Αυτή είναι η απλότητα που αναζητώ.
Τα τυριά και η αγνότητα
Αγαπώ τα τυριά που έχουν μόνο γάλα, πυτιά και καλλιέργεια. Γιατί τότε ξέρω ότι τρώω κάτι αγνό, χωρίς σορβικό κάλιο (Ε202), χωρίς γαλακτικό οξύ (Ε270) και χωρίς «ενισχυτικά». Δεν με ενδιαφέρει αν αυτά τα πρόσθετα είναι ακίνδυνα ή συνηθισμένα. Για μένα το θέμα δεν είναι η ασφάλεια, αλλά η φιλοσοφία μου: να τρώω κάτι που μοιάζει όσο γίνεται πιο κοντά στην αρχική του μορφή.
Αλλαντικά: μια μεγάλη πρόκληση
Στα αλλαντικά το πράγμα είναι πιο δύσκολο. Ακόμα και η πιο «απλή» γαλοπούλα περιέχει νιτρώδες νάτριο (Ε250), φωσφορικά (Ε451, Ε452) και διάφορα αντιοξειδωτικά. Το ξέρω, έτσι φτιάχνονται. Κι όμως, εδώ είναι που γυρίζω πάλι στη δική μου εκδοχή καθαρής διατροφής: να πάρω ένα κομμάτι φιλέτο κοτόπουλο, να το ψήσω, να το κόψω σε λεπτές φέτες και να το βάλω στο τοστ μου. Έτσι απλά, χωρίς λίστες πρόσθετων.
Η ουσία της καθαρής διατροφής
Η καθαρή διατροφή για μένα δεν είναι πρόγραμμα, ούτε δίαιτα. Δεν έχει απαγορεύσεις, δεν έχει στερήσεις. Είναι ελευθερία επιλογής. Είναι να στέκομαι μπροστά σε δύο προϊόντα και να ξέρω γιατί θα επιλέξω το ένα και όχι το άλλο.
Δεν με ενδιαφέρει να κυνηγάω τη "τελειότητα". Δεν θέλω να νιώθω τύψεις. Αυτό που θέλω είναι να βλέπω το φαγητό στη πιο καθαρή του μορφή:
Το ψωμί να είναι ψωμί.
Το γιαούρτι να είναι γάλα που έπηξε.
Ο χυμός να είναι φρούτο.
Το τυρί να είναι γάλα, πυτιά και καλλιέργεια.
Το κρέας να είναι κρέας.
Αυτή είναι η καθαρή διατροφή για μένα.
Η χαρά της απλότητας
Το πιο όμορφο κομμάτι σε αυτή τη φιλοσοφία είναι η χαρά της απλότητας. Δεν ψάχνω "σούπερ τροφές", δεν κυνηγάω τάσεις. Με γεμίζει να τρώω απλά και τίμια. Μια φέτα ψωμί με ελαιόλαδο και ρίγανη, ένα κομμάτι τυρί που ξέρω πώς φτιάχτηκε, έναν φρέσκο χυμό που έστυψα μόνη μου.
Δεν είναι θέμα υγείας, δεν είναι θέμα δίαιτας. Είναι θέμα σχέσης. Να έχω σχέση με το φαγητό μου. Να ξέρω από πού προέρχεται, πώς φτιάχτηκε και τι περιέχει.
Ένας τρόπος να δω αλλιώς το φαγητό
Όσο περισσότερο μαθαίνω να διαβάζω τις ετικέτες, τόσο περισσότερο αλλάζει η σχέση μου με το φαγητό. Δεν το βλέπω πια σαν "προϊόν", αλλά σαν κάτι που είτε είναι κοντά στη φύση είτε έχει απομακρυνθεί από αυτήν. Και η καθαρή διατροφή είναι ο τρόπος μου να επιλέγω πάντα το πρώτο.
Δεν είναι εύκολο πάντα. Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο συσκευασμένα τρόφιμα και επιλογές. Αλλά το να μάθω να ξεχωρίζω, να επιλέγω συνειδητά, να προτιμώ το απλό, αυτό μου δίνει μια αίσθηση ελευθερίας.
Η προσωπική μου φιλοσοφία
Στο τέλος της ημέρας, η καθαρή διατροφή δεν είναι ούτε μόδα, ούτε τάση. Είναι δική μου προσωπική φιλοσοφία. Ένας τρόπος να ζω πιο συνειδητά, να σέβομαι αυτό που τρώω και να χαίρομαι κάθε μπουκιά.
Για μένα η καθαρή διατροφή σημαίνει:
Να μην γεμίζω το μυαλό μου με αριθμούς και κανόνες.
Να μην τρομάζω με τα πρόσθετα, αλλά να τα αναγνωρίζω και να ξέρω τι είναι.
Να προτιμώ πάντα το απλό, το λιγότερο επεξεργασμένο.
Να έχω την επιλογή στα χέρια μου.
Και αυτό μου φτάνει. Γιατί όταν ανοίγω το ψυγείο μου και βλέπω τρόφιμα που ξέρω, που αναγνωρίζω και που εμπιστεύομαι, νιώθω ότι έχω μια καθαρή σχέση με το φαγητό μου.
Για μένα η καθαρή διατροφή ξεκινά από την απλότητα και τη διαφάνεια. Αν όμως θες να πας ένα βήμα πιο πέρα και να γνωρίσεις καλύτερα τις κατηγορίες των πρόσθετων και πώς θα τα αναγνωρίσεις όταν διαβάζεις τις ετικέτες, μπορείς να διαβάσεις το άρθρο:
Πρόσθετα τροφίμων: Ποιες είναι οι κατηγορίες και πώς να τα αναγνωρίσεις στις ετικέτες.
Δες εδώ:https://www.evisnutritiontips.gr/2025/07/blog-post_20.html
Να φροντίζετε το σώμα σας, το μυαλό σας και την ψυχή σας.
Εύη Μπέλλου
