Για μια καθαρή διατροφή!

  Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ο οικογενειακός μου περίγυρος ήταν γεμάτος από γυναίκες που… λιμοκτονούσαν. Άλλες για να χωρέσουν στα ρούχα τους, άλλες επειδή είχαν παραιτηθεί και έτρωγαν ό,τι έβρισκαν. Όλες όμως είχαν κάτι κοινό: μια μόνιμα ταραγμένη, ενοχική σχέση με το φαγητό. Θυμάμαι τη θεία μου που έλεγε στη μαμά μου διάφορες «μαγικές» συνταγές για να τρώει το βράδυ χωρίς να παχαίνει. Συνταγές με γιαουρτάκια, άνοστα κουλουράκια βρώμης, σούπες σε σκόνη... Και φυσικά, υλικά που δεν ήταν καθόλου "καθαρά". Ούτε φυσικά, ούτε θρεπτικά. Ήταν περισσότερο σκευάσματα με ετικέτες. Μεγαλώνοντας, χωρίς καλά-καλά να το καταλάβω, υιοθέτησα κι εγώ την ίδια οπτική. Ότι η διατροφή είναι πόλεμος. Είναι πείνα, είναι στέρηση, είναι κανόνες και μετρήσεις. Σαν κάτι που δεν εμπιστεύεσαι και πρέπει διαρκώς να ελέγχεις. Θυμάμαι τον εαυτό μου μπροστά σε ένα τραπέζι με μια τεράστια σαλάτα και δυο βραστές πατάτες. Και μετά, φυσικά, πείνα και κρεπάλη. Ψυγείο ανοιχτό, οτιδήποτε έβρισκα. Και ξανά...

  Υπάρχουν μέρες που δεν έχω διάθεση ούτε για συνταγές ούτε για μεγάλες λίστες υλικών. Θέλω κάτι απλό, γρήγορο, καθαρό. Κάτι που να μη με κουράζει ούτε στην κουζίνα ούτε στο πιάτο. Και ξέρεις κάτι; Με πέντε μόνο υλικά, όλα γίνονται. Φασολάκια με πατάτα και ντομάτα Θα χρειαστώ: φασολάκια · κρεμμύδι · πατάτα · ελαιόλαδο · ντομάτα Καθαρίζω μόνο τα κοτσανάκια από τα φασολάκια – τίποτα παραπάνω. Σωτάρω φασολάκια και ψιλοκομμένο κρεμμύδι σε λίγο ελαιόλαδο. Ρίχνω τη ντομάτα, την πατάτα κομμένη σε φέτες και λίγο νερό. Αλατίζω ελαφρά και σιγοβράζω μέχρι να πιουν τα ζουμιά τους. Με λίγη φέτα στο πλάι, έχω το πιο «τίμιο» καλοκαιρινό φαγητό. Μακαρόνια με σάλτσα ντομάτας & βασιλικό Θα χρειαστώ: μακαρόνια · ντομάτα · σκόρδο · ελαιόλαδο · βασιλικό Βράζω τα μακαρόνια και τα αφήνω στην άκρη. Σωτάρω σκόρδο σε ελαιόλαδο, προσθέτω τη ντομάτα και λίγο νερό. Αλατίζω και αφήνω να βράσει για 10-15 λεπτά. Ρίχνω τον βασιλικό στο τέλος, για να κρατήσει το άρωμά του. Ανακατεύω τα μακαρόνια μέσα στη σάλτσα...

Πώς ξεκίνησα καθαρή διατροφή Όταν ξεκίνησα να τρώω πιο καθαρά, με έπιασε ο ενθουσιασμός. Πήγα στο σούπερ μάρκετ, πήρα ό,τι μου φαινόταν “σωστό” και γύρισα σπίτι με σακούλες γεμάτες. Δεν είχα ιδέα όμως τι ακριβώς θα φτιάξω. Κάποια υλικά έμειναν ξεχασμένα στο ψυγείο, άλλα τα ξέχασα εντελώς να τα πάρω… και στο τέλος, κατά τις 9 το βράδυ, κατέληξα να τρώω ό,τι βρήκα μπροστά μου. Κάπου εκεί κατάλαβα ότι χρειάζομαι ένα μικρό πλάνο. Όχι κάτι αυστηρό. Απλώς ένα πλαίσιο, για να μην βρεθώ τελευταία στιγμή να αναρωτιέμαι τι να φάω. Τι φαγητά μου άρεσαν Πρώτο βήμα: Βρήκα 5-6 φαγητά που μου αρέσουν. Όχι τα “ιδανικά”. Αυτά που απλώς νιώθω καλά όταν τα τρώω. Για μένα είναι  μακαρόνια με κιμά κοτόπουλο κοκκινιστό μπιφτέκια (μοσχάρι, κοτόπουλο, γαλοπούλα) γαρίδες με ταλιατέλες ρεβύθια ή φακές φρέσκα φασολάκια με πατάτες σαρδέλες στο φούρνο με λαδορίγανη Όλα αυτά είναι φαγητά που με κάνουν να νιώθω ότι τρώω αληθινό φαγητό. Όχι τυχαίες λύσεις για να "τη βγάλω". Μαγειρεμένα με υλικά που αναγνωρ...

  Όταν άρχισα να βλέπω διαφορετικά τη διατροφή μου, δεν ήξερα από πού να ξεκινήσω. Το ντουλάπι μου ήταν γεμάτο από "πρακτικά", το ψυγείο γεμάτο από "βολικά". Δεν ήθελα να κάνω κάτι απόλυτο – απλώς να αρχίσω να νιώθω ότι αυτό που τρώω, το αναγνωρίζω. Ότι δεν χρειάζεται επεξήγηση. Και έτσι ξεκίνησα από το ψυγείο. Δεν πέταξα τίποτα με φόρα – απλώς άρχισα να παρατηρώ. Τι χρησιμοποιώ πιο συχνά; Τι βάζω σε καθημερινά γεύματα; Ποια υλικά εμφανίζονται ξανά και ξανά; Έτσι, σταδιακά, άλλαξα πέντε πράγματα. 1. Τα αλλαντικά Ήταν σχεδόν αυτονόητο: κάθε φορά που ήθελα κάτι γρήγορο, τα έβαζα στο ψωμί μου χωρίς να το σκεφτώ πολύ. Μέχρι που άρχισα να προσέχω πόσο “μακριά” ήταν αυτά τα τρόφιμα από το φαγητό που εγώ ήθελα να έχω στο πιάτο μου. Άρχισα να φτιάχνω ψητό φιλέτο κοτόπουλου ή μερικές ψητές σαρδέλες, και να τα κόβω σε φετούλες. Ίδιος ρόλος, πιο απλό. Ήξερα πού το μαγείρεψα, πώς έγινε, τι έχει μέσα. Κι αυτό ήταν αρκετό. 2. Το άλειμμα Είχα πάντα μια επιλογή “εύκολη”. Όμως με το...

Γιατί έμαθα να διαβάζω τις ετικέτες Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα υπήρχε  κάποιος να μου λέει τι να φάω και τι να αποφύγω.  Στο σχολείο, στα βιβλία, παντού άκουγα για "σωστή διατροφή", "καλές επιλογές", "αγνά τρόφιμα".  Μόνο που μεγαλώνοντας, ανακάλυψα κάτι διαφορετικό: ακόμα και τα "υγιεινά" προιόντα, κρύβουν πράγματα που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Κοιτάς ένα πακέτο και λες "φαίνεται φυσικό", αλλά όταν διαβάσεις την ετικέτα, βλέπεις έναν μικρό κατάλογο με λέξεις που δύσκολα προφέρεις.  Κάπου εκεί μπαίνει και το κομμάτι της καθαρής διατροφής.  Όχι σαν αυστηρός κανόνας, αλλά σαν επιθυμία να ξέρω τι τρώω - όσο πιο καθαρά και απλά γίνεται.  Τι σημαίνουν τα "Ε" στις συσκευασίες Έμαθα πως κάθε φορά που βλέπω ετικέτα κάτι με "Ε" και έναν αριθμό, πρόκειται για κάποιο πρόσθετο.  Άλλες φορές γράφεται  το όνομα, όπως "θειώδες νάτριο" - πιο χημικό δεν γίνεται.  Κι όμως όλα αυτά μπαίνουν στα τρόφιμα ...

Από πάντα, το ψωμί είχε μια ξεχωριστή θέση στο τραπέζι. Ήταν απλό, χορταστικό και σχεδόν πάντα παρόν. Κάποτε, αρκούσαν λίγα βασικά υλικά: αλεύρι, νερό, προζύμι ή μαγιά και αλάτι. Με τα χρόνια όμως, κάτι άλλαξε. Το ψωμί που βρίσκω σήμερα στα ράφια δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνο το παλιό, σπιτικό καρβέλι. Τώρα υπάρχουν προσθήκες – διάφορα "βελτιωτικά" που προστίθενται στο αλεύρι, για να γίνει το ψωμί πιο φουσκωτό, πιο λευκό, πιο μαλακό... πιο "τέλειο". Κάποια από αυτά βοηθούν να φτιάχνεται εύκολα η ζύμη, κάποια δίνουν χρώμα ή όγκο, άλλα κρατούν την υφή μαλακή για μέρες. Όλα έχουν τον σκοπό τους – δεν το αρνείται κανείς. Αλλά εγώ, όταν σκέφτομαι καθαρή διατροφή, φαντάζομαι κάτι πιο λιτό. Κάτι αληθινό. Το πιο περίεργο; Πολλές φορές, αυτές οι προσθήκες ούτε καν φαίνονται στην ετικέτα. Έτσι, δεν ξέρεις πάντα τι ακριβώς τρως. Πώς διαλέγω ψωμί όταν δεν το φτιάχνω μόνη μου Δεν φτιάχνω πάντα ψωμί στο σπίτι. Υπάρχουν φορές που χρειάζομαι μια έτοιμη λύση — και είναι εντάξε...

Τι σκέφτηκα όταν πρωτοάκουσα για καθαρή διατροφή Δεν ξέρω εσύ τι φαντάστηκες όταν άκουσες για πρώτη φορά τη φράση καθαρή διατροφή , αλλά εγώ το πήρα κάπως… κυριολεκτικά. Στο μυαλό μου σχηματίστηκαν εικόνες από πιάτα σχεδόν τιμωρητικά. Ξέρεις, αυτά τα άγευστα, στεγνά φαγητά που βλέπεις σε ειδικές δίαιτες ή νοσοκομεία: λίγο άπαχο κοτόπουλο , σκέτο ρύζι, ίσως και μια μισομαραμένη σαλάτα χωρίς λάδι. Και φυσικά, σκέφτηκα: "Δεν είναι για μένα αυτό". Δεν θέλω να ζω με τέτοιο φαγητό. Θέλω γεύση, χρώμα, απόλαυση. Δεν θέλω να μετατρέψω το φαγητό σε βάρος. Μέσα μου το είχα κατατάξει στην κατηγορία “καλό μεν, βαρετό δε”. Από την άρνηση, στην πρώτη προσπάθεια Η πρώτη μου επαφή ήταν μάλλον απογοητευτική. Διάβασα άρθρα, έκανα λίστες, έσβησα τρόφιμα από τη ζωή μου πριν καν σκεφτώ τι πραγματικά ταιριάζει σε εμένα. Ήθελα να είμαι “σωστή”, να ακολουθώ κανόνες. Αλλά σύντομα κουράστηκα. Δεν άντεξα την πίεση ούτε τον περιορισμό. Ήμουν έτοιμη να τα παρατήσω μέχρι που άλλαξα οπτική. Άφησα πίσω τα “π...

  Γιατί το σπιτικό φαγητό αξίζει – και όχι μόνο για τη γεύση Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν περιορισμένη γνώση για το φαγητό. Συνήθως εστιάζουν στο τι τους αρέσει να τρώνε. Όμως το φαγητό είναι κάτι πολύ περισσότερο από γεύση – είναι το μέσο με το οποίο δίνουμε ενέργεια και φροντίδα στο σώμα. Κουβαλάει μνήμες, συνήθειες, επιλογές. Παρόλα αυτά, οι διατροφικές μας συνήθειες δεν αντικατοπτρίζουν πάντα αυτή τη συνειδητότητα. Τον τελευταίο καιρό, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται στα έτοιμα γεύματα ψυγείου ή κατάψυξης, πιστεύοντας ότι είναι το ίδιο με το σπιτικό. Όμως αυτά τα προϊόντα συνήθως περιέχουν συντηρητικά, ενισχυτικά γεύσης και διάφορες τεχνητές προσθήκες που κάνουν τη γεύση πιο έντονη ή την υφή πιο σταθερή. Συχνά έχουν και αρκετή ζάχαρη, αλάτι και λιπαρά που δεν προέρχονται πάντα από φυσικές πρώτες ύλες. Μπορεί να περιέχουν και υλικά που δεν αναγνωρίζουμε ή που δύσκολα προφέρουμε — και όμως τα τρώμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Τι αποφεύγω στο έτοιμο φαγητό Όσο περισσότερο διαβ...

  Καθώς περπατάω στους διαδρόμους του σούπερ μάρκετ, είναι ξεκάθαρο πως τα επεξεργασμένα τρόφιμα, οι κονσέρβες και τα έτοιμα γεύματα κυριαρχούν παντού.  Όλα φαίνονται εύκολα και πρακτικά - αλλά πολλές φορές κοιτάζω την ετικέτα και καταλαβαίνω πως το περιεχόμενο απέχει αρκετά απ΄αυτό που λέμε φυσικό. Με τον καιρό έμαθα να διαβάζω υα μικρά γράμματα. Δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά μέσα από την εμπειρία μου, έμαθα  να ξεχωρίζω ορισμένα συστατικά που απλώς δεν ταιριάζουν με αυτό που εγώ ονομάζω "καθαρό". Αυτά είναι: 1. Ζάχαρη και  χημικά γλυκαντικά, ( ασπαρτάμη, σουκραλόζη, σακχαρίνη κ.ά.)  Η ζάχαρη είναι παντού - ακόμα και εκεί που δεν την φαντάζεσαι Με τα γλυκαντικά, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο. Εμφανίζονται με διάφορα ονόματα και κάνουν τα πάντα να έχουν γεύση "γλυκιά", αλλά τεχνητά γλυκιά.  Προσωπικά όταν θέλω κάτι γλυκό, προτιμώ κάτι απλό και φυσικό -  τρώω λίγες  σταφίδες ή αποξηραμένα φρούτα και στο  ρόφημά μου λίγο μέλι. Τίπο...

     Από τα αρχαία χρόνια, οι άνθρωποι έψαχναν τρόπους για να κρατήσουν την τροφή τους φρέσκια και ασφαλή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα  Ήταν η εποχή που η φύση και η σοφία της παράδοσης οδηγούσαν τις πρακτικές της καθημερινής ζωής. Το αλάτισμα  η ξήρανση του κρέατος, ή  ψαριών,  και η αποξήρανση των  φρούτων ήταν απλές, φυσικές μέθοδοι συντήρησης - και αποτελούν μέχρι σήμερα μέρος της φιλοσοφίας της καθαρής διατροφής.  Στη σύγχρονη εποχή έχουμε στη διάθεσή μας ακόμα περισσότερα μέσα όπως την ψύξη, την κατάψυξη και την κονσερβοποίηση.  Όμως κάθε μέθοδος έχει τα δικά της χαρακτητιστικά και - όπως όλα - απαιτεί σωστή γνώση και υπευθυνότητα, εδικά όταν εφαρμόζεται στο σπίτι. Η  κονσερβοποίηση, για παράδειγμα, μπορεί να φαίνεται μια βολική λύση για να αποθηκεύσουμε εποχιακά τρόφιμα, όμως όταν γίνεται χωρίς τον κατάλληλο εξοπλισμό και τις σωστές συνθήκες, μπορεί να εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους.  Ένας από αυτούς - και ο πιο γνωστός...

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου , έτρωγα ό,τι ήταν νόστιμο.... Και εγώ,  και οι φίλες μου. Άλλωστε, και το περιβάλλον στο οποίο ζούσαμε, μας προέτρεπε σε κάτι τετοιο.  Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι καντίνες που πουλούσαν έτοιμα σνακ για το χέρι. Τυρόπιτες, λουκανικόπιτες, ζαμπονοτυρόπιτες και ένα σωρό άλλες λιχουδιές.  Πιτσαρίες, σουβλατζίδικα.... όπου και αν  γυρίζαμε το κεφάλι, υπήρχε και ένα ταχυφαγείο.  Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο είχα εξαρτηθεί από τις τεχνητές γεύσεις του εμπορίου, ούτε  είχα σκεφτεί ποτέ τι περιέχουν πραγματικά αυτά τα έτοιμα προιόντα.  Το σοκ από μια ετικέτα στο σούπερ μάρκετ Μια μέρα διάβασα την ετικέτα ενός τροφίμου στο σούπερ μάρκετ και νόμισα πως διάβαζα τη σύνθεση ενός χημικού καθαριστικού..... Αυτό με σόκαρε.  Κατάλαβα ότι τα περισσότερα βιομηχανικά προιόντα περιέχουν πλήθος άγνωστων  συστατικών,  τα οποία όχι μόνο δεν ήξερα τι είναι,  αλλά ούτε και για ποιο  λόγο βρίσκονται εκεί.  Εκεί, σε ε...